اگر یک موج مسطح یکنواخت با زاویه η به سطح یک ساختار متناوب یک بعدی با دوره تناوب Dx تابیده گردد، جریانهایی روی سطح عناصر هادی القا میگردد. در یک آرایه بینهایت، دامنه جریان هر عنصر یکسان می باشد در حالی که تاخیر فازی معادل با sinη Dx β در هر عنصر نسبت به عنصر مجاورش ایجاد میگردد. این جریانها سبب تشعشع میدانهای پراکندگی در جهت جلو (انتقال) و پشت (انعکاس) ساختار میشوند. اگر فاصله بین عناصر کم باشد، تاخیر فاز از یک عنصر به عنصر دیگر بسیار کم می باشد. پس تشعشع میدانهای همه عناصر در یک جهت میباشند. اگر فاصله بین عناصر زیاد باشد، میدانها ممکن می باشد در جهات مشخص دیگری مثل gη مطابق شکل 2-7 نیز منتشر شوند که این امواج لوبهای ساینده نامیده میشوند. با در نظر گرفتن لوب ساینده، اختلاف فاز هر عنصر نسبت به عنصر مجاورش به اندازه (gη sin+ sinη)Dx β میگردد که در این ارتباط = β می باشد که طول موج الکتریکی محیط میباشد. اگر این اختلاف فاز برابر با ضریب صحیحی از π2 گردد، لوب ساینده منتشر میگردد که در این حالت زاویه لوب ساینده برابر می باشد با:
(2-1)
که در این ارتباط c سرعت نور و F فرکانس موج تابشی می باشد. پس زاویه لوب ساینده به دوره تناوب و زاویه تابش وابسته می باشد. در نتیجه برای جلوگیری از تشکیل لوب ساینده دوره تناوب را کوچکتر از نصف طول موج انتخاب میکنیم [1، 3].
